Een gevoelig en beladen onderwerp, waarover nogal wat tweestrijd bestaat:
hooi versus voordroog of kuilgras…
Het komt vaak voor dat paardeneigenaren zich laten afschepen door pensionstalhouders als het om ruwvoer gaat. Waarom gebeurt dit?
Steeds meer onderzoek en voortschrijdend inzicht geven het belang weer van goed ruwvoer voor paarden (wat nu goed ruwvoer is voor een paard, hooi of voordroog/kuilgras). De kwalijke invloed en de nadelen die verpakt ruwvoer heeft op de spijsvertering en daarmee de gezondheid en het welzijn van onze paarden wordt steeds meer duidelijk. En ook al is het gras nog zo droog het pak ingegaan, het blijft voordroog/kuilgras en geen hooi. Lees eens het zeer uitgebreide en goed, wetenschappelijk onderbouwde artikel opwww.purehorse.nl/kennisbank/het hooi vs voordroog pleidooi.
Als ik een paard bezoek voor een kruiden- of voermeting vraag ik altijd wat het paard voor ruwvoer krijgt. Bij het overgrote deel van de grotere pensionstallen, maar ook “bij de boer” is dit voordroog- of kuilgras. Soms verontschuldigen de eigenaren zich een beetje hiervoor en zeggen zij dat er “nu eenmaal niets aan te doen is op deze stal, want…” en op dat moment vraag ik me af: waaróm doe je hier niets aan?? Want blijkbaar weet je dat het niet oké is om dit te geven.
Is dit vanwege:
1) Onwetendheid
dat kan natuurlijk; niet iedereen heeft een onstilbare honger naar kennis omtrent voeding. Mocht je graag wat meer over dit onderwerp willen weten, lees dan eens op je gemak het artikel onder het linkje dat in de inleiding genoemd worden.
2) Gemakzucht/Onverschilligheid
ja, die mensen zijn er natuurlijk ook. Aan hen zou ik willen zeggen: je paard presteert gewoon beter als het op de juiste manier, vanuit de natuurlijke behoefte, wordt gevoed. Bovendien heb je zeer waarschijnlijk minder uitval door blessures en minder dierenartskosten
3) Onopmerkzaamheid
je bent gewend aan de gezondheids-/welzijnstoestand waarin je paard zich bevindt. Als deze langzaam maar zeker slechter wordt heb je dit misschien niet eens in de gaten. Of het paard was al zo toen je het kocht.
4) De verhalen over paarden die 30 jaar werden met kuilgras
deze bestaan gewoon. Paarden hebben een enorm vermogen om zich aan te passen en wegomleggingen te creëren om de problemen te omzeilen. Het ene paard lukt dit beter dan de ander. Het is niet iets dat je zou moeten willen voor je paard. Het kost veel energie en op de langere termijn geeft het altijd schade. En dan nog iets: koliek is niet iets dat “nu eenmaal bij paarden hoort”. Als er op jouw stal veelvuldig koliekgevallen zijn, dan zegt dat iets over het ruwvoer.
5) Zich niet durven uitspreken/hard maken tegenover de pensionhouder
6) Zich laten overrulen door de pensionhouder
en dit zijn de 2 lastigste: niemand wil graag worden aangezien voor een zeurpiet. De pensionhouder heeft over het algemeen andere belangen dan jij als eigenaar van het paard. Voor hem is verpakt ruwvoer gewoon makkelijker om te oogsten, makkelijker op te slaan en vaak goedkoper. Een veel gehoord argument is geen ruimte om echt hooi op te slaan. Hoezo?? Het verpakte voer moet toch ook ergens staan? Het is alleen belangrijk om ervoor te zorgen dat het hooi niet nat wordt, daar heb je afdekmaterialen voor. Als paardeneigenaar wil je voor je plezier naar je paard gaan en ontspannen je gang gaan op stal. Als je het gevoel hebt dat de pensionhouder, die ook nog eens voor jouw paard moet zorgen, jou minder aardig of lastig vindt, omdat je een mening hebt over zijn voerbeleid en hebt gevraagd of het ook anders kan, dan voel je je misschien niet meer op je gemak op stal. Jij bent die zeurpiet, die stoorzender, die het de pensionhouder lastig wilt maken. Ik snap het helemaal. Maar wat nu als een heel groot deel van de pensionklanten vraagt om ander voer….?? Het is wél zijn boterham, paarden in zijn stallen. Misschien is het op den duur voor hem ook wel prettiger om met tevreden klanten om te gaan. De kracht van het collectief dus.
7) Jezelf geruststellen; het valt best mee… er zijn heel veel paarden die voordroog krijgen en die leven allemaal nog…
wij zijn er heel goed in om zaken te vergoelijken, om argumenten te verzinnen waarom het tóch niet zo erg is wat wij doen. Of om redenen te verzinnen waarom het nu eenmaal niet anders kán. Dat kan dus heel vaak wel, als je een beetje creatief nadenkt of de handen ineenslaat met je stalgenoten. En ja, het is wel eens minder gemakkelijk, of een gedoe. Maar uiteindelijk betaalt de moeite die je doet zich uit. Je paard is je dankbaar.
8) Ik koop gewoon zelf heel goed en veelbelovend voer en supplementen erbij en dat beperkt de schade vast wel
een gevalletje “het paard achter de wagen spannen” Natuurlijk zijn er middelen waarmee je e.e.a. verbetert, maar de invloed hiervan is toch beperkt. Als je bedenkt wat voor hoeveelheden ruwvoer er in je paard gaan, dan is het gewoon dweilen met de kraan keihard open. Je kunt je geld veel beter uitgeven aan goed ruwvoer dan aan allerlei liflafjes en de dierenarts.
9) mijn paard gaat hoesten van droog hooi.
zéker niet de minste reden. Bij de betere foeragehandelaren is vaak stof-arm hooi verkrijgbaar. Dat scheelt een heel stuk. Verder is het spoelen van het hooi vaak al afdoende (zou het niet echt urenlang weken ivm uitspoelen van voedingsstoffen). Ook bij dit argument speelt gemak een té grote rol. Als je zelf geen hooi wilt/kunt kopen zal je dagelijks een aantal porties moeten nat maken (of de stalhouder). Met een hooinet is dat zo gebeurd.
En zo zijn er vast nog wel meer argumenten te bedenken…
Misschien kan je beginnen met zelf een paar baaltjes goed hooi te kopen en dit te verstrekken op de momenten dat je paard op stal staat. Je gaat dan nog steeds niet voor het optimale, maar het lijkt erop dat dit wel bijdraagt. Dit zou een verbetering zijn ten op zichte van 4 x per dag voordroog. Het is een beetje afhankelijk van het paard of het voldoende is. En het hangt af van de mogelijkheden/verwachting van eigenaren. Als je wilt dat je paard optimaal vitaal is/wordt, dan is de kans dat het voordroog afbreuk doet aan de vitaliteit wel aanwezig. Als je een paard aan het revalideren bent is het eigenlijk een no-go omdat je tot op zekere hoogte aan het dweilen bent met de kraan open. Dus als de mogelijkheid er is om enkel hooi te geven, doen! We zijn als mensen snel geneigd om talloze redenen te bedenken waarom iets wat nadelig is voor de gezondheid, toch oké is. Hoe meer je jezelf traint om altijd voor kwaliteit te kiezen, hoe groter de kans op floreren en vitaliteit is.